Η ιστορία του 6ου Δημοτικού Σχολείου Βύρωνα

Μετά την εγκατάσταση των Ελλήνων προσφύγων της Μικράς Ασίας στην Ελλάδα ιδρύθηκε στην περιοχή το 1924 το «3θέσιον Μικτόν Δημοτικό Σχολείον Νέας Ελβετίας ή Ανατολικού Κοπανά», το οποίο στεγαζόταν σε οίκημα μισθωμένο. Τρεις δάσκαλοι, δηλαδή, για τα παιδιά όλων των τάξεων.

Το έτος 1935 με πρωτοβουλία των κατοίκων της περιοχής και διά δωρεών αγοράστηκε το οικόπεδο όπου είναι τα σημερινά διδακτήρια. Πιο συγκεκριμένα αγοράστηκε από τον Γεώργιο Κερασσόπουλο αντί του συνολικού ποσού των εκατό χιλιάδων δραχμών. Η κυριότητα του οικοπέδου μεταβιβάστηκε στη Σχολική Εφορεία στις 11/2/1935 και περιελάμβανε:

1.    γήπεδο εκτάσεως 2.340 τ.μ. ή 4.160 πήχεων με πλευρά μήκους 60 μ. και πλάτους 39 μ.

2.    διδακτήριο κεραμοσκεπές μήκους 29,50 μ., πλάτος 11,30 μ. και ύψος 5,30 μ. μέχρι τον όροφο με:

·         τρεις αίθουσες διαστάσεων 6Χ9

·         διάδρομο κατά μήκος των αιθουσών και της βόρειας πλευράς αυτών 3Χ15,75

·         γραφείο προς το δυτικό άκρο του διαδρόμου 3Χ5

Πρόκειται για το κτίριο που γκρεμίστηκε και στη θέση του χτίστηκε το τριώροφο που στεγάζει σήμερα το 7^ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα. Η εκσκαφή των θεμελίων άρχισε τον Νοέμβριο του 1936 και το έργο παρελήφθη την 6^η Απριλίου 1939 δυνάμει της υπ’ αριθμ. 11540/14867 του έτους 1939 διαταγής του Υπουργείου Παιδείας.

Δια του υπ’ αριθ. 38/ΦΕΚ 1936 το σχολείο «Ανατολικού Κοπανά» προήχθη σε 5θέσιο, ενώ τέσσερα χρόνια αργότερα διά του 376/ΦΕΚ 1940 προήχθη σε 6θέσιο.

Στις 14 Μαρτίου 1941 το διδακτήριο είναι πλέον περιμανδρωμένο με μανδρότοιχο συνολικού μήκους 198 μ., ύψους 2,40 μ. και πάχους 0,50 μ. λιθοδομής. Έχει δύο εισόδους αυλής, μία στην οδό Σωκίων ανοίγματος 2,05 μ. με δίφυλλη σιδερένια πόρτα και άλλη στην οδό Αδάνων ανοίγματος τριών μέτρων με τρίφυλλη σιδερένια πόρτα. Η ανατολική πλευρά του γηπέδου έχει μανδρότοιχο με μεσοτοιχία και επίσης και η δυτική πλευρά.

Στις 10 Δεκεμβρίου 1948 έγινε για πρώτη φορά ο ηλεκτροφωτισμός του διδακτηρίου. Ο μετρητής του κεραμοσκεπούς διδακτηρίου ήταν εγκατεστημένος στη βορειοδυτική πλευρά του ισογείου του διδακτηρίου και η παροχή γινόταν δι’ εναερίου καλωδίου από την οδό Σωκίων. Όλες οι αίθουσες φωτίζονταν με έξι λαμπτήρες κλασικού τύπου.

Διά του 58 ΦΕΚ/14-2-1956 μετονομάσθηκε σε 1^ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ελβετίας, ενώ στο τέλος του ίδιου έτους διά του 206/ΦΕΚ 10-11-1956 προήχθη σε 8θέσιο.

Στις 28 Φεβρουαρίου 1957 ολοκληρώνονται οι εργασίες για την ανέγερση του πρώτου ορόφου του κεραμοσκεπούς διδακτηρίου διά πόρων του Σχολικού Ταμείου «εκ προαιρετικών εισφορών γονέων και κηδεμόνων, δι’ αυτεπιστασίας και δι’ απευθείας προμήθεια των υλικών διά προσφοράς τιμών δυνάμει της υπ’ αριθ. 139503/13-12-1956 αποφάσεως της μηχανικής υπηρεσίας του Υπουργείου Εθνικής Παιδείας». Ταυτόχρονα αποπερατώθηκαν οι οικοδομικές εργασίες τοιχοποιίας και χωρισμάτων. 

Ο πρώτος όροφος περιλαμβάνει τρεις αίθουσες διδασκαλίας στις ίδιες περίπου διαστάσεις με αυτές του ισογείου, ενώ ο διάδρομος της βόρειας πλευράς διαμορφώνεται «καταχρηστικώς» σε αίθουσα διδασκαλίας. Επίσης ο πρώτος όροφος έχει γραφείο δασκάλων 3Χ5 μ.

Κατά τις δύο επόμενες δεκαετίες ακολουθώντας τη δημογραφική έκρηξη στην περιοχή το σχολείο προήχθη με Βασιλικό Διάταγμα στο τέλος του 1968 σε 9θέσιο (διά του υπ’ αριθ. Β.Δ. 803/828/2-12-68), για να φτάσει το 1976 να είναι 14θέσιο (διά του 352/ΦΕΚ τ.β. 15-3-76).

Στις 12 Σεπτεμβρίου 1970, κατόπιν ενεργειών των κατά καιρούς διευθυντών του σχολείου και εν συνεχεία της Σχολικής Εφορείας του 1^ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ελβετίας αποτελούμενης εκ των:

·         Ζαφ. Βασιλειάδη

·         Νικ. Τσερωτά

·         Καντά Καντά, διευθυντή του σχολείου και γραμματέα της Σχολικής Εφορείας

δημοπρατήθηκε από τον Οργανισμό Σχολικών Κτιρίων η ανέγερση τεσσάρων αιθουσών διδασκαλίας, υπόστεγου γυμναστικής, αίθουσας Φυσικής και Χημείας, δύο γραφείων και αφοδευτηρίων και άρχισαν οι εργασίες ανέγερσης. Ο χώρος των εργασιών είναι αυτός που θα στεγάσει αργότερα το 6^ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα.

Τον Απρίλιο του 1971 εγκρίνεται από τον ΟΣΚ:

·         η προσθήκη δεύτερου ορόφου στο παλαιό διδακτήριο

·         οι εγκαταστάσεις κεντρικής θέρμανσης των δύο διδακτηρίων, οι οποίες ολοκληρώνονται στις 5 Νοεμβρίου 1971 με δαπάνη του ΟΣΚ

·         η ασφαλτόστρωση της αυλής.

Στις 18 Μαΐου 1971 δημοπρατήθηκε:

·         η γενική επισκευή του κεραμοσκεπούς διδακτηρίου,

·         ο ελαιοχρωματισμός και υδροχρωματισμός

·         η αντικατάσταση των φθαρμένων ξύλινων υαλοστασίων διά σιδηρών

·         η καθολική αντικατάσταση των εσωτερικών θυρών και του δικτύου ηλεκτροφωτισμού 

    Στις 9 Νοεμβρίου 1971 έγινε προσωρινή παραλαβή του νέου διδακτηρίου κι εγκαταστάθηκε αυτοστεγαζόμενο το 1^ο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ελβετίας, το επισκευασθέν δε κεραμοσκεπές διετέθη διά την προσωρινή φιλοξενία του 2^ου Δημοτικού Σχολείου Νέας Ελβετίας. Η νέα διδακτηριακή πτέρυγα έχει προσανατολισμό δυτικομεσημβρινό. Αποτελείται από:

·         οχτώ αίθουσες διδασκαλίας διαστάσεων 8Χ7,60

·         μιας αίθουσας Φυσικής και Χημείας, η οποία επρόκειτο να χρησιμοποιηθεί και ως αίθουσα τελετών διαστάσεων 8Χ11,40

·         υπόστεγο γυμναστικής ανοικτό κατά την ΝΔ αυτού πλευρά διαστάσεων 8,20Χ16 και ύψους 3,80 μ.

·         δύο μικρές αποθήκες 3,75Χ3

·         ένα μηχανολεβητοστάσιο κεντρικής θέρμανσης διαστάσεων 3,75Χ4

·         δύο γραφεία στο ισόγειο και WC προσωπικού με τουαλέτες 4Χ3,70 και 3,9Χ2,5

·         αφοδευτήρια αρρένων τριών θέσεων και θηλέων έξι θέσεων διαστάσεων 7,80Χ5,20

·         ουρητήρια τεσσάρων θέσεων 

·         διάδρομος όπισθεν του διδακτηρίου μήκους 18 μέτρων και πλάτους 3 μέτρων, ο οποίος διαμορφώθηκε σε αποθήκη άχρηστου υλικού

Στις 30 Οκτωβρίου 1973 με την υπ’ αριθ. 382583/30.10.1973 απόφαση της Διεύθυνσης Δημοτικής Εκπαιδεύσεως της Β΄ Περιφερείας Διαμερίσματος Αθηνών το 1^ο 12/θέσιο Δημοτικό Σχολείο Νέας Ελβετίας μετονομάζεται σε 6^ο Δημοτικό Σχολείο Βύρωνα.
Γιώργος Γιώτης, 23/12/2018